خوب رافضي عزيز

پس شما مي گوي خدا به ام امومنين لقب ام المومنين نداد چه جالب داري به الله تعالي توهين مي كني بعد اسم خودت رو گذاشتي مسلمان خوب وقتي الله مي فرماييد همسران پيامبر مادران مومنان هستند خوب شايد از نظر شما ام امومنين همسر پيامبر نباشد بازم به پيامبر توهين كردي نادان ...

==========================

جناب رافضي خوبه كه نقاب تقيه را انداختي و به همه بغض روافض بر عليه

ام المومنين عايشه همسر گرانقدر رسول الله صلي الله عليه وسلم را ديدن

زني که حديث تطهيري که شيعه روي ان مانور مي زنه در صحيح بخاري است

روايت مي کنه که اين حديث در فضايل اهل بيت است بعد مي گويند عايشه کافر

است سبحان الله رسول الله که معصوم است چطور در انتخاب زن اشتباه مي کنه

ويک زني کافر را مي گيره

واقعا روافض فرقه اي هستن گمراه

باانکه از جواب فرار کردي ونگفتي چرا رسول الله صلي الله عليه واله وسلم

اين کساني که گفتي ازاد کرد

جناب رافضي حضرت ام المومنين عايشه رضي الله عنها براي اصلاح رفته بود

ولي بدر بزرگانت و اجدادت همان طايفه ابن سبا يهودي باعث شروع فتنه

سبس جنگ شدن

ثانيا رسول الله صلي الله عليه وسلم خبر داشت که عايشه بر عليه خليفه زمانش

خروج مي کند وکافر مي شود بس چرا طلاقش نداد

مگر رسول الله به اين کلام الله عزوجل ايمان نداشت

{عَسَى رَبُّهُ إِن طَلَّقَكُنَّ أَن يُبْدِلَهُ أَزْوَاجًا خَيْرًا مِّنكُنَّ مُسْلِمَاتٍ مُّؤْمِنَاتٍ قَانِتَاتٍ تَائِبَاتٍ عَابِدَاتٍ سَائِحَاتٍ ثَيِّبَاتٍ وَأَبْكَارًا} (5) سورة التحريم

اميد است كه اگر او شما را طلاق دهد، پروردگارش به جاى شما همسرانى بهتر براى او قرار دهد، همسرانى مسلمان، مؤمن، متواضع، توبه كار، عابد، هجرت‏كننده، زنانى غير باكره و باكره! (5)
ترجمه قرآن (مكارم)، ص: 561

مگر به قول شما خدا عايشه وحفصه در اين ايه تهديد نکرد چرا رسول باز هم

عايشه را نگه داشت چرا طلاقش نداد تا خدا زناني بهتر بهش بدهد

مگر امام حسين خروج نکرد واين همه اهل خودش وکساني که همراش بودن

کشته شدن ايا بايد بگيم حضرت حسين مقصر بوده يا اشخاصي که بهش خيانت

کردن حضرت عايشه هم براي اصلاح رفته بود نه براي جنگ

مگر قول الله عزوجل نشنيده اي
قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ إِن يَنتَهُواْ يُغْفَرْ لَهُم مَّا قَدْ سَلَفَ وَ إِن يَعُودُواْ فَقَدْ مَضَتْ سُنَّتُ الْأَوَّلِينَ(38)

اين کساني که نام بردي همه توبه کردن

ببينيم تفسيرموسي همداني يکي از علماي صاحب نام شيعه در مورداين ايه

قُلْ لِلَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ يَنْتَهُوا يُغْفَرْ لَهُمْ ما قَدْ سَلَفَ ..."
كلمه" انتهاء" به معناى ترك و صرفنظر كردن از عملى است به خاطر نهى از آن، و كلمه" سلوف" به معناى تقدم است، و" سنت" طريقه و روش را گويند.
رسول خدا (ص) در اين آيه مامور شده كه آن را بر كفار قريش قرائت نموده و ابلاغ بدارد، و در معناى آن هم تطميع هست و هم تهديد، و حقيقتش دعوت به اين است كه جنگ و فتنه انگيزى را ترك كنند تا خداوند بخاطر آن از ايشان آن قتل و آزارى را كه در باره مؤمنين روا داشته بودند بيامرزد و اگر از آنچه نهى شده‏اند دست برندارند، همان سنت خدا كه در باره نياكان ايشان جريان يافت، و نياكان آنان را هلاك و منقرض ساخت و كوششهايشان را هدر داد در حق ايشان نيز جريان مى‏يابد.
ترجمه تفسير الميزان، ج‏9، ص: 99

رافضي ظاهرا فقط تا دير وقت توي حسينيه ها مي موني واز قران هم خبر نداري

خدا به خاطر اينکه رسول الله در جنگ بدر از کفار مقابل ازاد کردنشان فديه

گرفت سرزنش کرد

مَا كاَنَ لِنَبىِ‏ٍّ أَن يَكُونَ لَهُ أَسْرَى‏ حَتىَ‏ يُثْخِنَ فىِ الْأَرْضِ تُرِيدُونَ عَرَضَ الدُّنْيَا وَ اللَّهُ يُرِيدُ الاَْخِرَةَ وَ اللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ(67)
خداوند در اين آيات مسلمانانى را كه در جنگ بدر شركت داشتند بدين جهت مورد عتاب قرار داده كه از كفار اسيرانى گرفتند و آن گاه از رسول خدا (ص) درخواست كردند كه به قتل آنان فرمان ندهد، و در عوض خونبها از آنان بگيرد و آزادشان سازد تا بدين وسيله نيروى مالى آنان عليه كفار تقويت يافته و نواقص خود را اصلاح كنند. هر چند خداوند بشدت مسلمانان را عتاب كرد ولى پيشنهادشان را پذيرفت و تصرف در غنيمت را كه شامل خونبها نيز مى‏شود برايشان مباح كرد.
و در آخر آيات بيانيست كه گويا كفار را تطميع نموده و در صورتى كه مسلمان شوند وعده نيك مى‏دهد، و اگر بخواهند به رسول خدا (ص) خيانت كنند خداوند از آنان بى نياز است.
ترجمه تفسير الميزان، ج‏9، ص: 178

و ناصر مکارم شيرازي يک از مراجع بزرگ روافض در شان نزول وتفسير

اين ايه مي گه

در آيه بعد اشاره به يكى ديگر از احكام اسيران جنگى و آن مساله گرفتن" فداء" شده است.
بطورى كه در بعضى از روايات كه در مورد" شان نزول" آيات مورد بحث وارد شده، مى‏خوانيم: بعد از پايان جنگ بدر و گرفتن اسيران جنگى و پس از آنكه پيامبر ص دستور داد كه دو نفر از اسيران خطرناك" عقبة" و" نضر" را گردن بزنند، گروه انصار به وحشت افتادند كه نكند اين دستور در باره ساير اسيران اجرا شود (و از گرفتن فدا محروم بمانند) لذا به پيغمبر ص عرض كردند ما هفتاد نفر را كشته و هفتاد نفر را اسير كرديم و اينها از قبيله تو و اسيران تواند، آنها را به ما ببخش تا در برابر آزادى آنها" فداء" بگيريم (پيامبر ص در انتظار نزول وحى آسمانى در اين باره بود) آيات مورد بحث نازل شد و اجازه گرفتن" فداء" در مقابل آزادى اسيران داد. «1»
تفسير نمونه، ج‏7، ص: 249

===========================

حالا فهميدم تو مسلمان نيستي پس خود را مسلمان ندادن